Η προσωπική διαθήκη ανοίγει μετά τον θάνατο του διαθέτη, δηλαδή του ατόμου που την δημιούργησε. Αυτό σημαίνει ότι η διαθήκη δεν έχει νομική ισχύ πριν από τον θάνατο του. Το άτομο που έχει την εξουσία να ανοίξει τη διαθήκη μπορεί να είναι είτε ο ίδιος ο διαθέτης, αν είναι ζωντανός, είτε κάποιο άλλο πρόσωπο μετά τον θάνατό του.
Στην περίπτωση που η διαθήκη είναι χειρόγραφη, ο διαθέτης μπορεί να την ανοίξει και να τη δημοσιοποιήσει, δηλαδή να την ενημερώσει τους κληρονόμους, αλλά συνήθως αυτό γίνεται από συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα, ή από τον συμβολαιογράφο εάν έχει δοθεί ανάλογη εντολή. Στην περίπτωση που η διαθήκη είναι δημόσια ή μυστική, ανοίγει και δημοσιοποιείται από τον συμβολαιογράφο που τη συνέταξε, μετά την ενημέρωσή του για τον θάνατο του διαθέτη.
Το άνοιγμα της διαθήκης γίνεται με την κατάθεση του πρωτότυπου κειμένου στο Ειρηνοδικείο της περιοχής κατοικίας του θανόντος. Η κατάθεση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει προσωπικά στοιχεία του διαθέτη, τον τύπο και την ημερομηνία σύνταξης της διαθήκης, και τον τόπο όπου θα κατατεθεί για δημοσίευση. Μετά την έγκριση από το Ειρηνοδικείο, το διάταγμα δημοσιεύσεως της διαθήκης δημοσιεύεται στο Δελτίο Εφημερίδων και Νόμων.
Οι ενδιαφερόμενοι που ενημερώνονται για τη δημοσίευση περιλαμβάνουν τους κληρονόμους και τους κληροδόχους, ενώ ο υποβάλλων το αίτημα πρέπει να ενημερώσει και άλλους πιθανούς κληρονόμους και κληροδόχους. Από την ημερομηνία δημοσίευσης, η διαθήκη θεωρείται ανοικτή, και ξεκινά η προθεσμία για την αποδοχή ή αποποίηση της κληρονομιάς από τους ενδιαφερόμενους.
