Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι το συναινετικό διαζύγιο προσφέρει στο ζευγάρι που επιθυμεί να τερματίσει το γάμο του σημαντική ευελιξία στον τρόπο διευθέτησης των περιουσιακών τους σχέσεων. Στο ιδιωτικό συμφωνητικό που θα μετατραπεί σε συμβολαιογραφική πράξη, υπάρχει η δυνατότητα ρύθμισης της περιουσίας των συζύγων.
Πώς όμως ρυθμίζονται οι περιουσιακές σχέσεις των συζύγων από τον αστικό κώδικα;
Καταρχάς, πρέπει να αναφερθεί ότι ο Αστικός Κώδικας δίνει προτεραιότητα στο σύστημα της περιουσιακής αυτοτέλειας. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 1397 αναφέρεται: «Με την επιφύλαξη των διατάξεων που ακολουθούν, ο γάμος δεν μεταβάλλει την περιουσιακή αυτοτέλεια των συζύγων». Συνεπώς, αποδίδεται προτεραιότητα στην περιουσιακή αυτοτέλεια των συζύγων, πράγμα που σημαίνει ότι ό,τι αποκτηθεί στο όνομα του ενός συζύγου, ανήκει αποκλειστικά σε αυτόν. Είναι εσφαλμένη η αντίληψη ότι ό,τι αποκτηθεί μετά τον γάμο ανήκει εξίσου και στους δύο συζύγους.
Εκτός από το σύστημα της περιουσιακής αυτοτέλειας, που είναι το κυρίαρχο σύμφωνα με τον αστικό κώδικα, οι σύζυγοι μπορούν να επιλέξουν το σύστημα της κοινοκτημοσύνης, το οποίο όμως σπάνια εφαρμόζεται. Στο άρθρο 1403 αναφέρεται: «Οι σύζυγοι μπορούν, πριν από το γάμο ή κατά τη διάρκειά του, να επιλέξουν με σύμβαση το σύστημα της κοινοκτημοσύνης, δηλαδή της ίσης συμμετοχής στα περιουσιακά τους στοιχεία, χωρίς δικαίωμα διάθεσης του μεριδίου τους από καθέναν από αυτούς». Οι σχετικές συμβάσεις πρέπει να καταρτίζονται με συμβολαιογραφικό έγγραφο και να καταχωρίζονται στο ειδικό δημόσιο βιβλίο.
Στο άρθρο 1405 αναφέρεται ότι αν δεν υπάρχει πρόβλεψη για την έκταση της κοινοκτημοσύνης, αυτή περιλαμβάνει τα περιουσιακά στοιχεία που αποκτώνται από μη χαριστική αιτία κατά τη διάρκεια του γάμου, εξαιρουμένων των εισοδημάτων από περιουσία που αποκτήθηκε πριν από το γάμο και των προσωπικών περιουσιακών στοιχείων.
Η αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα του γάμου περιγράφεται στο άρθρο 1400, όπου αναφέρεται ότι αν ο γάμος λυθεί ή ακυρωθεί και η περιουσία του ενός συζύγου έχει αυξηθεί από τότε που τελέσθηκε ο γάμος, ο άλλος σύζυγος δικαιούται να απαιτήσει την απόδοση του μέρους της αύξησης που προέρχεται από τη δική του συμβολή, τεκμαιρόμενη στο ένα τρίτο της αύξησης, εκτός αν αποδειχθεί διαφορετικά.
Συνοψίζοντας, οι σύζυγοι στο πλαίσιο του συναινετικού διαζυγίου έχουν την ευχέρεια να ρυθμίσουν τις περιουσιακές τους σχέσεις κατά βούληση, με την προστασία που παρέχει ο αστικός κώδικας στο ασθενέστερο μέρος.
